Rzymskie Wakacje

 

Reporter 2: Które z odwiedzonych miast podobało się Waszej Wysokości najbardziej?

  Księżniczka Anna: Każde było… Każde było na swój sposób niezapomniane. Trudno mi… Rzym. Stanowczo Rzym.

Ciężko nie zgodzić się z księżniczką Anną. Rzym to urzekające i wyjątkowe miasto. Obok Audrey Hepburn i Gregory’ego Pecka gra równorzędną rolę w tym oscarowym filmie. Ikoniczne miejsca Wiecznego Miasta są świadkami równie kultowych scen, które prezentują nam ,,Rzymskie Wakacje”. Szalona jazda Vespą dookoła Koloseum, a może nocna pogawędka nieopodal ruin Forum Romanum? Przecież to przepis na hit oraz marzenie wielu turystek przybywających do Italii. 

Narodziny gwiazdy

Rok 1953 to dla Audrey pasmo sukcesów, występy na Broadwayu w ,,Gigi” oraz rola w ,,Rzymskich Wakacjach”. Ta ostatnia  zagwarantuje jej światowy rozgłos, stworzy ponadczasowe emploi, oraz przyniesie jedynego w karierze Oscara. Odtąd Hepburn będzie widziana w wielu amerykańskich produkcjach z Europą w tle, tak jak na przykład w Zabawnej buzi – musicalu z 1957, o którym więcej tutaj.

Dlaczego księżniczka Anna ścięła włosy?

Znaczenie tego wydarzenia w filmie jest wielowymiarowe. Po pierwsze: fabularnie jest to logiczny ruch – Anna nie chce zostać rozpoznana i ścigana przez jakiegoś natrętnego paparazzo. Jednak, czy można było się obyć bez nożyczek w scenariuszu? Zapewne tak i może dla samej historii nie miałoby to większego znaczenia; gdyby nie drugi aspekt: widzowie, a konkretniej kobiety. Twórcy zdawali sobie sprawę, że obsadzenie ponadprzeciętnie pięknej i zgrabnej Hebpurn w roli księżniczki, nie uczyni z postaci ,,everywoman” z którą panie będą sympatyzować. Scenarzyści celowo wprowadzili pamiętną scenę w  zakładzie fryzjerskim przy fontannie di Trevi, by Anna stała się bardziej ludzka, a damska część publiczności mogła się z nią choć trochę utożsamić. Była to też udana próba uniknięcia niechęci żon. Zazdrosne o pożądliwe spojrzenia  swoich mężów, mogły czuć się bezpiecznie, a nie tak jak wtedy, gdy na ekranie pojawiała się Lana Turner czy Marylin Monroe. Postać Anny jest czarująca, ale niewinna; Tryskająca energią, lecz pozbawiona pazura. Budzi nieszkodliwą życzliwość mężczyzn i szczerą przychylność kobiet – twórcy doskonale znali swoją publikę.

Turysto, weź przykład

Audrey Hepburn jest niekwestionowaną ikoną stylu, również na ekranie. Postaci przez nią grane inspirują kobiety od lat. Nie inaczej jest w tym przypadku. Stylizacja w której Hepburn przemierza rzymskie ulice stanowi najlepszy przykład mody turystycznej! Lekka spódnica, przewiewna bluzka i klasyczny, lub ekstrawagancki dodatek (tutaj pasek lub jedwabna apaszka). Oraz jeden bardzo ważny i przemyślany szczegół – wygodne, ale wciąż stylowe buty! Postać Anny udowadnia, że pięknych miejsc nie musimy zwiedzać w rozciągniętym T-shircie i spranych szortach. Zwłaszcza, jeśli chcemy zostać uwiecznieni na zdjęciach.

Happy endu nie będzie

Widzowie kochają szczęśliwe zakończenia, jednak bardziej zapadają im w pamięć te smutne. I choć ta pięknie skonstruowana historia ma wszystkie podstawy, by poryw serca uroczej Anny i przystojnego reportera doprowadzić do „długo i szczęśliwie”, kończy się jedynie na ciepłych i przenikliwych spojrzeniach. Zostaną wspomnienia i koperta pełna zdjęć, czarno-biały stos wydarzeń jednego dnia. Ukłucie żalu i poczucie nostalgii, z którymi zostaje widz, obserwując jak Joe Bradley samotnie opuszcza Palazzo Colonne, są współmierne do radości z faktu powstania tego arcydzieła. Rzymskie Wakacje królują od lat i przypominają, że ,,świat musi powrócić do życzliwości i przyzwoitości”.